การนำแก้วกลับมาใช้ใหม่

เศษแก้วเป็นอุตสาหกรรมที่ค่อนข้างไม่ได้รับความนิยมเพราะคุณค่ามันน้อย คนเลยไม่ค่อยสนใจขยะแก้วมีสองแหล่งที่มาหลัก: แหล่งหนึ่งคือวัสดุเหลือใช้ที่ผลิตในกระบวนการผลิตของสถานประกอบการผลิตแก้ว และอีกแหล่งคือขวดแก้วและหน้าต่างที่ผลิตในชีวิตของผู้คน

เศษแก้วเป็นหนึ่งในองค์ประกอบที่ยากที่สุดในขยะในเมืองหากไม่รีไซเคิลก็ไม่เอื้อต่อการลดขยะ ค่าใช้จ่ายในการรวบรวมการขนส่งและการเผาก็สูงมากเช่นกันและไม่สามารถย่อยสลายในการฝังกลบได้แม้แต่เศษแก้วบางชนิดก็ยังมีโลหะหนัก เช่น สังกะสี และทองแดง ซึ่งจะก่อให้เกิดมลพิษในดินและน้ำใต้ดิน

มีรายงานว่าจะใช้เวลา 4,000 ปีกว่ากระจกจะสลายตัวอย่างสมบูรณ์หากปล่อยทิ้งไว้จะทำให้เกิดขยะและมลพิษมหาศาลอย่างไม่ต้องสงสัย

ผ่านการรีไซเคิลและการใช้ประโยชน์ของแก้วที่ใช้แล้ว ไม่เพียงแต่ผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ แต่ยังรวมถึงผลประโยชน์ด้านสิ่งแวดล้อมที่สำคัญด้วย ตามสถิติ การใช้แก้วรีไซเคิลและแก้วรีไซเคิลสามารถประหยัดพลังงานถ่านหินและไฟฟ้าได้ 10% - 30% ลดมลพิษทางอากาศได้ 20% % และลดก๊าซไอเสียจากการขุดลง 80%จากการคำนวณหนึ่งตัน การรีไซเคิลเศษแก้วหนึ่งตันสามารถประหยัดทรายควอทซ์ได้ 720 กก. โซดาแอช 250 กก. ผงเฟลด์สปาร์ 60 กก. ถ่านหิน 10 ตัน และไฟฟ้า 400 กิโลวัตต์ชั่วโมง พลังงานที่ประหยัดได้ด้วยแก้ว ขวดก็เพียงพอที่จะให้แล็ปท็อปขนาด 50 วัตต์ทำงานต่อเนื่องได้ 8 ชั่วโมงหลังจากแก้วขยะจำนวนหนึ่งถูกรีไซเคิล สามารถสร้างขวดไวน์ขนาด 500 กรัมได้ 20,000 ขวด ซึ่งช่วยประหยัดต้นทุนได้ 20% เมื่อเทียบกับการผลิตโดยใช้วัตถุดิบใหม่

ผลิตภัณฑ์แก้วสามารถพบเห็นได้ทุกที่ในชีวิตประจำวันของผู้บริโภคในเวลาเดียวกัน ประเทศจีนผลิตเศษแก้วประมาณ 50 ล้านตันต่อปี อย่างไรก็ตาม ผู้บริโภคจำนวนมากไม่รู้ว่าผลิตภัณฑ์แก้วที่ถูกทิ้งจะไปจบลงที่ใดในความเป็นจริง วิธีการกู้คืนและบำบัดเศษแก้วส่วนใหญ่แบ่งออกเป็น: เช่นฟลักซ์การหล่อ การเปลี่ยนแปลงและการใช้ประโยชน์ การรีไซเคิลเตา การกู้คืนวัตถุดิบและการรีไซเคิล ฯลฯ เพื่อตระหนักถึงการเปลี่ยนแปลงของเสียให้เป็นสมบัติ

สำหรับการจำแนกประเภทแก้วรีไซเคิลนั้น การรีไซเคิลเศษแก้วจะแบ่งออกเป็นกระจกนิรภัยและขวดแก้วกระจกนิรภัยแบ่งออกเป็นสีขาวบริสุทธิ์และมีรอยด่างขวดแก้วแบ่งออกเป็นความโปร่งใสสูง ความโปร่งใสทั่วไป และไม่มีจุดด่างราคารีไซเคิลจะแตกต่างกันไปในแต่ละเกรด หลังจากที่กระจกนิรภัยถูกรีไซเคิลแล้ว ส่วนใหญ่จะรีไซเคิลเพื่อผลิตวัสดุตกแต่งบางอย่าง เช่น หินอ่อนเทียมขวดแก้วส่วนใหญ่จะถูกรีไซเคิลเพื่อผลิตขวดและใยแก้ว

อย่างไรก็ตาม กระจกแตกที่รีไซเคิลแล้วไม่สามารถนำมาใช้โดยตรงหลังจากเก็บจากสถานที่รีไซเคิลแล้วจะต้องคัดแยก หัก และจำแนกประเภทให้มีความสะอาดในระดับหนึ่ง เนื่องจากกระจกที่แตกที่เก็บจากไซต์รีไซเคิลมักจะผสมกับโลหะ หิน เซรามิก แก้วเซรามิก และสิ่งสกปรกอินทรีย์ตัวอย่างเช่น สิ่งเจือปนเหล่านี้ไม่สามารถละลายได้ดีในเตาเผา ส่งผลให้เกิดข้อบกพร่อง เช่น ทรายและแถบ

ในเวลาเดียวกันเมื่อรีไซเคิลกระจกแตกต้องสังเกตว่าไม่มีแก้วอิเล็กทรอนิกส์แก้วทางการแพทย์แก้วตะกั่ว ฯลฯ ทั้งในและต่างประเทศการคืนสภาพและการรักษากระจกแตกมีความสำคัญอย่างยิ่งนอกจากระบบการกู้คืนที่สมบูรณ์แล้ว เศษกระจกที่นำกลับมาใช้ใหม่ยังต้องได้รับการคัดแยกและทำความสะอาดด้วยเครื่องจักรก่อนเข้าเตาเผาเพราะด้วยวิธีนี้เท่านั้นที่สามารถรับประกันความเสถียรของคุณภาพผลิตภัณฑ์ได้

เป็นที่น่าสังเกตว่าผลิตภัณฑ์แก้วส่วนใหญ่ประกอบด้วยภาชนะแก้วต่างๆ ขวดแก้ว ชิ้นแก้วที่แตก แว่นขยายแก้ว กระติกน้ำร้อน และโป๊ะแก้ว